Joanna Chmielewska
Pułapka na złodziei
(fragment powieœci Wszelki wypadek)

Kiedy dotarli do domu, matki jeszcze nie było. Czekał za to na nich ogromnie zdenerwowany Chaber.
- Co się stało, piesku? - spytała z niepokojem Janeczka. - Pokaż, co tu się działo.
Chaber pokazał. Rodzeństwo popatrzyło na siebie ze zgrozš.
- Pies warczy pod bramš, czyli porzšdny człowiek tam nie stał - zawyrokował Pawełek.
Zanim Janeczka zdšżyła sprecyzować swojš opinię, nadjechała matka. W milczeniu przyglšdali się, jak grzebie kluczem w nowym zamku. Pawełka tknęło okropne przeczucie.
Wyjšł matce klucz z ręki. Zaledwie spróbował wcisnšć go w zamek, zrozumiał od razu.
- Cristal cement - oznajmił złowieszczo. - Co to znaczy? - spytała bezradnie pani Krystyna.
Janeczka z miejsca pojęła wszystko.
- To znaczy, że złodzieje czajš się na nasz samochód. Zablokowali bramę, żebyœ nie mogła wjechać do œrodka. I już czekajš na okazję. - A może to sprawka jakiegoœ chuligana? - spytała niepewnie matka. - Chaber mówi, że tu stał prawdziwy złoczyńca - odparła Janeczka zimnym głosem.
Pani Krystyna ugięła się od razu. Poglšdy psa były nie do podważenia.
- To co zrobić?
- Trzeba zabezpieczyć wóz- zaproponowała Janeczka. - Może odkręcimy koła?
W tym momencie nadjechał Rafał. Wysłuchał krótkiej relacji i zastanowił się.
- Koła może niekoniecznie, raczej odłšczyć akumulator. Z tym, że ja bym nawišzał kontakt z glinami. I to zaraz. Kto dzwoni?
Pani Krystyna poddała się.
- No nie dzieci przecież. Ktoœ dorosły...
Przed furtkę wyszedł wujek Andrzej. Został powiadomiony o całej sprawie. Wujek wierzył psu jak cała rodzina i potraktował rzecz poważnie.
Trzy samochody zostały ustawione zderzak przy zderzaku, a cała rodzina zgromadziła się w kuchni podsłuchujšc rozmowę wujka Andrzeja z policjš.
Porucznika, który przyszedł po półgodzinie, Chaber uznał za przyzwoitego człowieka, cała rodzina zatem odniosła się do niego przyjaŸnie i z pełnym zaufaniem.
- Możliwe, że jest to fałszywy alarm - powiedział wujek Andrzej na zakończenie relacji. - Ale to już muszš panowie ocenić osobiœcie.
Porucznik słuchał w milczeniu i odezwał się dopiero teraz.
- Proszę państwa - rzekš spokojnie. - Nie jesteœmy dziećmi i możemy...
Urwał nagle, uœwiadomiwszy sobie, że przy stole siedzi dwoje dzieci. Nieco strapiony popatrzył na Janeczkę i Pawełka. Przyglšdali mu się zimnym wzrokiem.
Pani Krystynie zrobiło się goršco. Wiedziała, że powinna odsunšć dzieci od tej narady, ale wydawało jej się to równie bezsensowne, co niesprawiedliwe.
- Moje dzieci razem z psem wiedzš więcej niż reszta rodziny - powiedziała słabym głosem. - Wszystkich troje należy traktować poważnie...
Porucznikowi ta wypowiedŸ wydała się dziwna, ale przestał się wahać.
- Możemy sobie powiedzieć prawdę w oczy - podjšł z determinacjš. - Kršżš plotki, jakoby policja współdziała ze złodziejami. Ja mam tego dosyć. Łapówek nie biorę. Być może stršcę tutaj czas, ale pułapkę zastawiłem. Przy okazji poproszę o pozwolenie wykorzystania ogrodu państwa.
Pani Krystyna uczyniła gest, który oddawał mu do dyspozycji nie tylko ogród, ale i cały dom razem ze strychem i piwnicami. Porucznik podziękował z lekkim roztargnieniem. Wzrok skierował na Chabra.
- Gdybym miał pewnoœć, że ten pies jest wytresowany...
Janeczka wzruszyła ramionami i popatrzyła na niego z widocznym politowaniem. Pawełek lekceważšcym tonem zgłosił propozycję:
- Gdzieœ tam stojš wasze samochody i w każdym siedzš ludzie, tak? Bez żadnego zaglšdania zaraz powiemy panu, które to samochody. Chce panŒ - A proszę, chętnie zobaczę. - Chaber! - zawołała Janeczka półgłosem.
Nie wiadomo skšd wyłonił się nagle pies, przedtem kompletnie niewidoczny. Radoœnie skoczył ku swej pani.
- ChodŸ, pieseczku - powiedziała pani. - Będziemy robić głupi eksperyment.
Wyszli na ulicę. Janeczka pochyliła się nad Chabrem i coœ mu szeptała.
Pies odbiegš i bez poœpiechu podšżył wzdłuż ulicy, pomiędzy zaparkowanymi samochodami. Przy jednym zatrzymał się i przybrał na moment postawę psa myœliwskiego. Po chwili wystawił kolejne samochody i przysiadł wyczekujšco.
- Fantastyczne! - wykrzyknšł z zachwytem porucznik. - Co teraz? - spytał Pawełek. - Gdzie się zaczaimyŒ - Myœlę, że w domu. Wracamy i zaczyna się czekanie...
Mniej więcej za kwadrans jedenasta do holu wpadł Chaber . Całym sobš zawiadamiał, że coœ się dzieje. Porucznika poderwało z miejsca. Uspokajał wszystkich gestami dłoni, równoczeœnie informujšc swoich współpracowników przez radiotelefon, że akcja się rozpoczęła.
Na zewnštrz działo się coœ okropnego. Czterech ludzi chwyciło małego fiata Rafała i przestawiło go o dwa metry. Następnie przenieœli dużego fiata wujka Andrzeja, dzięki czemu wokół volkswagena pojawiła się wolna przestrzeń. Jeden z owych ludzi zaczšł manipulować kluczykiem przy zamku i natychmiast rozległo się przeraŸliwe wycie.
Człowiek z miejsca dał spokój kluczykowi. Tylna klapa stojšcej obok ciężarówki opadła ze szczękiem, na zewnštrz wyjechała pochylnia. Szeœciu ludzi zaczęło wpychać na niš volkswagena. Znajdował się już w połowie drogi, kiedy nastšpiły dalsze wydarzenia.
Z dwóch stron pojawiły się nagle dwa samochody. Jeden stanšł w poprzek przed maskš ciężarówki, drugi znalazł się z tyłu. Równoczeœnie jak spod ziemi wyroœli policjanci, błysnęły flesze, zaœwiecił potężny reflektor. Zabrzmiały rozmaite okrzyki, iloœć policjantów wzrosła zdumiewajšco, złodzieje nie mieli szans. Dobrowolnie zaczęli wyłazić z szoferki i z pudła, jeden rzucił się do ucieczki, ale został natychmiast złapany.
Najbliższy policjant poœwiecił do wnętrza ciężarówki.
- o kurza twarz! - wrzasnšł zachwycony. - Mamy dowód rzeczowy! BMW!
Zatrzymani i ich ciężarówka odjechali na komendę. BMW z wnętrza zostało wydobyte i ruszyło za nimi o własnych siłach.
- Ukradzione je chyba dosłownie przed chwilš bo jeszcze nie mamy zgłoszenia - powiedział porucznik, poczęstowany przez paniš Krystynę winem, herbatš i krewetkami. - Jeœli państwo pozwolš, zaraz się dowiem, do kogo należy.
Zdecydowanie był to wieczór obfitujšcy w sensacje dla wielu osób. Właœciciel BMW omal nie dostał zawału przy telefonie, gdy usłyszał, że jego samochód został ukradziony.
- Samochód zaraz zostanie panu podstawiony - powiedział porucznik. - Formalnoœci załatwimy póŸniej.
Janeczka i Pawełek odłożyli słuchawkę w sypialni pani Krystyny.
- No, no - powiedział Pawełek z uznaniem. - Ten porucznik to przyzwoity facet. - Owszem - przyœwiadczyła Janeczka. - Gdyby był psem, powinien dostać porzšdnš koœć z mięsem...

1. Czy zdanie: "BMW zostało wydobyte z wnętrza i ruszyło o własnych siłach" jest prawidłowe? Co osišgnęła autorka budujšc je w ten sposób?
2. Oto zapis rozmowy telefonicznej z policjantami. Ponieważ jednak nie była ona prowadzona przez telefon głoœnomówišcy, zebrani słyszeli jedynie wypowiedzi wujka Andrzeja. Domyœl się, co mówił porucznik i wpisz to w odpowiednie miejsca.

PORUCZNIK:
......................................................................................

WUJEK:
Panie poruczniku, jestem dorosłym człowiekiem z wykształceniem technicznym i cristal cement w dziurce od klucza oglšdałem na własne oczy.

PORUCZNIK:
.......................................................................................

WUJEK:
Oczywiœcie, że może to być sprawka jakiegoœ złoœliwego chłopaka, ale przed domem został volkswagen golf i wszyscy wiemy, co o tym sšdzić.

PORUCZNIK:
.......................................................................................

WUJEK:
Tak, ktoœ widział to zapychanie, œwiadek ze wszech miar wiarygodny.

PORUCZNIK:
.......................................................................................

WUJEK:
Niestety, przez telefon nie. Tylko osobiœcie.

PORUCZNIK:
.......................................................................................

WUJEK:
Dziękuje bardzo, czekamy.

3. Wymyœl i napisz relację, którš wujek Andrzej złożył porucznikowi po jego przyjœciu.
4. Wymyœl i napisz polecenia, które Janeczka wydawała psu.
5. Dlaczego wyproszenie dzieci z narady z porucznikiem byłoby "równie bezsensowne, co niesprawiedliwe"?
6. Janeczka dałaby policjantowi w nagrodę, gdyby był psem, koœć z mięsem. Czy można na tej podstawie wycišgnšć jakieœ wnioski na temat bohaterki? a jakš ty zaproponowałbyœ nagrodę dla porucznika?
7. Opowiedzcie o swoich zwierzętach. Czy ktoœ z was ma psa tak mšdrego, jak Chaber Janeczki i Pawła?

Podręcznik 4 klasy

Język polski w szkole

Kanon literatury dla dzieci

Strona główna