|
GIMNAZJALISTA - TO BRZMI DUMNIE! CEL: Przyjazne powitanie roku szkolnego, zapoznanie uczniów z nową szkołą i kolegami, integracja grupy, wzbudzenie dumy z powodu rozpoczęcia nowego etapu nauki. UWAGA: Zajęcia realizowane w porozumieniu z wychowawcą klasy. PRZEBIEG ZAJĘĆ: 1. Dyskusja wywołana tematem zajęć. Swobodne wypowiedzi ustne na temat, dlaczego uczniowie mogą być dumni, że są gimnazjalistami; jak wyobrażają sobie pracę w nowej szkole; czym różni się gimnazjum od szkoły podstawowej. Nauczyciel jedynie koryguje błędne informacje lub wyobrażenia na temat nowej szkoły. 2. Podsumowanie dyskusji, informacja o miejscu gimnazjum w polskim systemie edukacji, nowych przedmiotach, wymaganiach. Wzbudzenie dumy w wychowankach, że zdobyli wykształcenie podstawowe i rozpoczynają wyższy etap edukacji. 3. Ćwiczenie dramowe: uczniowie wychodzą szóstkami na środek klasy i na znak nauczyciela własnym ciałem tworzą żywe rzeźby "Jaki byłem w szkole podstawowej". Pozostają w bezruchu przez kilka sekund, tak aby wszyscy mogli im się przyjrzeć, następnie przyjmują pozę "Jaki będę w gimnazjum". Po wykonaniu ćwiczenia przez wszystkich następuje jego omówienie. Nie komentujemy treści indywidualnych rzeźb, możemy natomiast podkreślić najciekawsze pod względem wykonania pomysły. Koncentrujemy się na tym, co łączy większość prezentacji. Najprawdopodobniej będzie to podkreślanie poważnego charakteru pracy w gimnazjum i deklarowanie chęci poprawy własnego podejścia do nauki. UWAGA: Jeżeli nauczyciel nie czuje się pewnie w pracy metodą dramy, można ćwiczenie to zastąpić swobodnymi wypowiedziami pisemnymi, które zostaną zaprezentowane przez ochotników. 4. Zakończeniem ćwiczenia jest pytanie: Co zrobić, żeby te marzenia, plany zostały zrealizowane? Nad odpowiedzią na to pytanie uczniowie zastanawiają się w grupach. Wyniki swej pracy mają przedstawić w postaci 3- 5 rad dla gimnazjalisty. Zaznaczamy, że nie chodzi o prawdy oczywiste typu: "Ucz się" czy "Uważaj na lekcjach". Przykładowe rady: "Jeśli już musisz chodzić do szkoły, postaraj się, żeby nie był to czas stracony" , "Nauczyciele lubią stawiać dobre stopnie, pomóż im w tym" , "Jeśli czegoś nie rozumiesz, nie bój się spytać o to". 5. Początki wprowadzania obrzędowości klasowej. Uczniowie wcielają się w role pracowników agencji reklamowej, która ma wymyślić spójną strategię promocji firmy (klasy)- praca w grupach nad godłem i zawołaniem klasy. Przedstawienie efektów pracy - przedstawiciele grup zapisują swoje rady na tablicy, po czym w drodze głosowania następuje wybór 10 najlepszych porad. W ten sposób powstanie dekalog klasy. 6. Prezentacja pomysłów, wybór najciekawszego godła i hasła. Dyskusja na temat, jak można wykorzystać uzyskany materiał, np. godło można narysować i powiesić na widocznym miejscu w klasie, ale można też spróbować wykonać naklejki, wizytówki, plakietki itp. dla każdego ucznia. 7. Zgłaszanie przez uczniów pomysłów innych form obrzędowych odróżniających daną klasę od pozostałych, np. kończenie lekcji jakimś okrzykiem (typu: "Cześć pracy!" woła nauczyciel, "Pracy cześć! odpowiadają uczniowie). 8. Ogłoszenie konkursu na pomysł hymnu klasy (do jakiej melodii, pierwsze słowa). Uświadomienie, że jego melodia musi być łatwa do zaśpiewania przez dużą grupę, a słowa do zapamiętania. PODSUMOWANIE ZAJĘĆ: - przypomnienie, że "gimnazjalista to brzmi dumnie", - znalezienie ochotników do wykonania plansz z klasowym dekalogiem, godłem i zawołaniem; zadanie wpisania ich do zeszytów, - przypomnienie propozycji obrzędowych i stwierdzenie, że czekamy na następne, - poinformowanie, że kolejne zajęcia będą poświęcone tworzeniu klasowego hymnu. |
|