KSIĘGA

Ta Księga, o której będzie mowa, to Biblia, czyli Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Jest to zbiór opowieści, które ponad miliard ludzi na ziemi uznaje za natchnione przez Boga źródło odpowiedzi na wszystkie najpoważniejsze pytania. Zawarte w niej przekazy natchnęły z kolei wielu artystów - malarzy, pisarzy, muzyków.
Biblia daje nam odpowiedź na podstawowe pytanie - skąd pochodzimy, jak powstał człowiek. Według Księgi pierwszych ludzi stworzył Bóg szóstego, ostatniego dnia stwarzania świata. Można powiedzieć, że człowiek - dziecko Boże - jest jego najwspanialszym dziełem, że cała Ziemia została przygotowana na przyjęcie człowieka.
Bóg stworzył dla pierwszych ludzi - Adama i Ewy - rajski ogród, zwany Edenem. Adam i Ewa nie znali chorób, trosk, strachu ani żadnych nieszczęść. Żyli w zgodzie z całą przyrodą, Praca była dla nich przyjemnością, a nie ciężkim trudem. .Otrzymali też bez- cenny dar wolności. Bóg prosił ich jedynie, by nie jedli owoców z dwóch drzew.
Niestety - to, co zakazane pociągało Adama i Ewę. Dali się skusić wężowi i skosztowali owoców z jednego drzewa. Za karę zostali wygnani z ogrodu edeńskiego. Skończyło się beztroskie życie. Trzeba było w pocie czoła zdobywać pożywienie, walczyć z dzikimi zwierzętami, które przestały uznawać władzę człowieka
Raz posiane zło nie dawało się powstrzymać. Dochodziło do straszliwych wydarzeń. Ludzi wciąż przybywało, a wraz z nimi rosła ich niegodziwość. W końcu Bogu nie pozostawało nic innego, jak wygubić całą ludzkość.
Ziemię nawiedziła katastrofalna powódź, potop, który pochłonął wszystkich ludzi. Jedynie Noe został ocalony, ponieważ był człowiekiem dobrym i sprawiedliwym. Ostrzeżony przez Boga, zbudował okręt - arkę, na którą zabrał swoją rodzinę oraz po jednej parze wszystkich żyjących na ziemi zwierząt. Kiedy rozpoczęła się niespotykana ulewa, tylko oni - ukryci w bezpiecznym wnętrzu arki - ocaleli. Po czterdziestu dniach wody opadły i mieszkańcy arki, którzy wyszli na spustoszona ziemię, stali się przodkami wszystkich żywych istot .
Było to jedyne swego rodzaju wydarzenie, ponieważ po potopie Bóg obiecał Noemu, że już nigdy nie ukarze całej ludzkości. Znakiem tej obietnicy jest tęcza.
Niestety, popełniony przez Adama i Ewę grzech złego korzystania z wolności nie mógł zostać usunięty. Ludzie znowu zaczęli występować przeciw Bogu. Jednym z ich wykroczeń była budowa wieży Babel. W założeniu budowniczych miała ona sięgnąć samego nieba, dorównać swą potęgą Bogu. Początkowo prace postępowały raźnie, ponieważ wszyscy ludzie mówili wówczas jednym językiem i łatwo było im się porozumiewać. Bóg postanowił ukarać ich pomieszaniem języków.
Nagle mieszkańcy Babel zauważyli, że nie są w stanie zrozumieć się nawzajem. Nie wiedzieli, co się stało. Przerazili się, przerwali budowę i rozpierzchli się na wszystkie strony świata.
Natomiast Bóg szczególnymi łaskami obdarzył bogobojne- go Abrahama. Postanowił, że jego potomkowie stworzą naród wybrany, który doświadczy szczególnej opieki boskiej. Obiecał Abrahamowi i jego potomkom żyzną ziemię Kanaan (identyfikowaną z dzisiejszą Palestyną). Abraham jednak nie miał dziecka! Dopiero gdy doszedł do wieku stu lat, narodził mu się długo oczekiwany syn. Uzna- no to za widomy znak łaski bożej.
Mimo że Abraham zawsze słuchał słów Boga, Stwórca postanowił jeszcze raz go wypróbować. Polecił mu, by złożył w ofierze swego jedynaka. W tamtych czasach ofiary z ludzi nie należały do rzadkości, więc Abraham z rozdartym sercem zabrał się za wykonywanie bożego polecenia. Jednak, gdy już szykował się do zadania śmiertelnego ciosu, pojawił się anioł-wysłannik Boga i wstrzymał rękę Abrahama.
Było oczywiste, że Abraham wypełni każde polecenie Boga.
Dlatego stał się założycielem Narodu Wybranego - Izraelitów.
Nim Żydzi objęli w panowanie obiecaną ziemię Kanaan, trafili do Egiptu. Tam początkowo powodziło im się bardzo dobrze, później jednak zaczęły się prześladowania. W końcu kolejny faraon wydał rozkaz by zabijać wszystkie noworodki żydowskie płci męskiej. Matka jednego z maluchów wpadła na pomysł, by swojego syna podrzucić córce faraona. Chłopiec, któremu nada- no imię Mojżesz, został wychowany w pałacu władcy, a gdy dorósł wyprowadził swój naród z niewoli egipskiej, przeprowadził przez Morze Czerwone i pustynię. W trakcie wędrówki do Kanaanu Mojżesz otrzymał od Boga tablice z Dekalogiem - Dziesięciorgiem Przykazań. Jest to najstarszy, funkcjonujący do dziś kodeks prawny.
Dopiero dzieci tych, którzy uciekli z Egiptu dotarły do Ziemi Obiecanej. Również Mojżesz zobaczył ją tylko z daleka.
Kanaan nie był bezludny. Żyły w nim liczne i silne plemiona, zamieszkujące potężnie obwarowane miasta. Izraelici musieli sobie zbrojnie wywalczyć prawo do Ziemi Obiecanej. Ale ponieważ Bóg ich wspierał - pokonali wszystkich przeciwników.
Najsłynniejsze jest zdobycie miasta Jerycho, którego mury wydawały się nie do zdobycia. Izraelici rozbili je... krzykiem. Ich wódz kazał całemu swojemu wojsku obchodzić miasto wokoło, a na dany znak krzyczeć z radości. Przez sześć Żydzi chodzili wkoło Jerycha. Siódmego dnia zrobili to siedem razy okrążyli mury Jerycha. I wtedy padł rozkaz:
- Wydajcie okrzyk bojowy!
Cała armia krzyczała, kapłani dęli w trąby, hałas był tak wielki, że mury miasta zawaliły się. Pokonanie zaskoczonych mieszkańców nie przedstawiało już żadnej trudności.
Podobnie - podstępem i mieczem - zdobyli Izraelici cały Kanaan i podzielili go między siebie.
Jednak żyzna, bogata ziemia przyciągała najeźdźców. Bardzo często Izraelici musieli bronić swoich zdobyczy.
Szczególnie niebezpieczni byli Filistyni - wojowniczy mieszkańcy pustyni.
Podczas jednego z ich najazdów żaden z Żydów nie ośmielił się stanąć przeciw potężnemu wojownikowi- Goliatowi. Był to istny olbrzym - miał prawie trzy metry wzrostu. Naprzeciw nie- go stanął jedyny odważny - młody pasterz Dawid. Jego jedyną bronią była wiara w pomoc Bożą i... proca.
I stała się rzecz, wydawałoby się niemożliwa - chłopiec pokonał wielkiego mężczyznę, pasterz zwyciężył wojownika.
W jakiś czas potem Dawid został królem Izraela. Okres jego panowania, a zwłaszcza jego syna - Salomona - to złoty wiek państwa ze stolicą w Jerozolimie.
Później w państwie izraelskim działo się coraz gorzej. Najpierw rozpadło się ono na mniejsze królestwa, które zostały podbite przez potężnych sąsiadów. Mieszkańcy zostali uprowadzeni w niewolę. A Jerozolimę zrównano z ziemią. Nie było królów ani wodzów. Tę rolę przejęli prorocy - przewodnicy duchowi, którzy znali Słowo Boże.
Najsłynniejszym z nich był Daniel. Właśnie on został wezwany, by wyjaśnić tajemnicze zdarzenie, które miało miejsce na uczcie zwycięskiego króla Btitleazara. Podczas uczty nagle w powietrzu pojawiła się ręka, która napisała na murze słowa; "Mane, tekel, fares". Daniel wyjaśnił królowi, że oznaczają one upadek jego państwa. Tak też się stało.
Nowy władca pozwolił Żydom wrócić do Jerozolimy. A raczej na gruzy tego, co po niej zostało. Trzeba było odbudować miasto, słynną świątynie Salomona i czekać na nadejście zapowiedzianego przez proroków nowego króla, który miał odbudować państwo Izrael i doprowadzić do potęgi swój naród.
I tu zaczyna się historia Jezusa Chrystusa, Króla Żydowskiego...
Przez setki lat Biblia nierozłącznie zrosła się z europejską kulturą. Ilustracje na poprzednich stronach to dzieła największych mistrzów malarstwa naszego kontynentu. Tematyka biblijna znalazła swe odbicie również w architekturze, literaturze, muzyce, a także w języku. Dla człowieka, który nie zna opowieści zawartych w Piśmie Świętym, ogromna część kultury europejskiej i polskiej pozostanie martwa, nic z niej nie zrozumie. Dlatego warto znać historie biblijne, bez względu na to, czy się w nie wierzy czy traktuje jako przejaw ludzkiej potrzeby wiary. Biblia nie jest jedyną księgą uważaną za świętą. Wyznawcy Allacha i jego proroka - Mahometa, czyli mahometanie mają swój Koran, Żydzi - Torę. Te księgi wywarły ogromny wpływ na kulturę arabską i hebrajską, ale nie na europejską.


1. Wyjaśnij znaczenie następujących wyrażeń, zwrotów i słów. Dowiedz się, jaki jest ich związek z Biblią:
- pieczone gołąbki same nie wpadną do gąbki
- manna z nieba
- siedem plag egipskich
- trąba jerychońska
- sodoma i gomora
- stoi jak żona Lota
- siedem lat tłustych i siedem chudych
2. Postacie biblijne to także wzory osobowe, które wskazują, jak postępować (lub jak nie postępować). Napisz, co godnego pochwały lub potępienia jest w następujących postaciach:
- Adam i Ewa
- Abraham
- Dawid
3. Poniżej widzisz zdjęcia budowli, jakie można spotkać w naszych miastach. Porównaj je. Napisz, która z nich bardziej ci się podoba i wyjaśnij, dlaczego.


Podręcznik 4 klasy

Język polski w szkole

Kanon literatury dla dzieci

Strona główna