Janusz Uhma
W obozie mudżahedinów
Materiał do podręcznika Był sobie człowiek

- I po co ja oglšdałam te wiadomoœci w telewizji? - jęczała Goœka. - Teraz za każdym rogiem widzę islamskiego terrorystę! Goršczkowo myœlałem, jak uspokoić siostrę, ale nic mi nie przychodziło do głowy. Faktycznie, dzisiejsza informacja o wybuchach, które zabiły kilkaset osób, była wstrzšsajšca. - ChodŸmy do pana Grzyba - jedynie tyle zdołałem wymyœlić. Antykwariusz nie wyœmiał nas, potrafił za to uspokoić. - Pamiętajcie, że terroryœci to maleńka grupka. W ogóle byœmy o nich nie wiedzieli, gdyby nie metody, którymi się posługujš. Dziennikarze nie zajmujš się tysišcami spokojnych muzułmanów. Zwykli ludzie nikogo nie interesujš, za to terroryœci sš na ustach wszystkich. Stšd wrażenie, jakby ich było bardzo wielu. A tak naprawdę wœród miliarda wyznawców islamu jest ich raptem kilkuset, może kilka tysięcy. Ale co ty oglšdasz...? Odłóż to natychmiast! Niestety, ostrzeżenie przyszło za póŸno. Słuchajšc pana Atanazego, odruchowo przerzucałem strony jakiegoœ grubego tomu. Uniosłem oczy i dostrzegłem twarz antykwariusza spoglšdajšcš na nas z pewnej wysokoœci. ZnaleŸliœmy się w ksišżce! Wokół siedziało po turecku kilkanaœcioro arabskich dziewczyn i chłopców, mniej więcej w wieku 15-16 lat. Spojrzałem na Goœkę i zobaczyłem, że ona również wydoroœlała. A więc ja też zapewne mam o te parę lat więcej. Siedzieliœmy na piasku, słońce prażyło niemiłosiernie. Obok nas przeszedł młody mężczyzna w arafatce i z kałasznikowem przerzuconym przez ramię. Byliœmy w obozie terrorystów! - Ali, może odpowiesz na pytanie? - z zamyœlenia wyrwał mnie głos brodatego mężczyzny, który siedział naprzeciw naszej grupy. - Czy sšdzisz, że wojownik Allacha nie musi uważać podczas lekcji? Muhammad, pomóż Alemu. Młody Arab, zapewne prymus, ochoczo zaczšł recytować: - Nasz czas liczymy od roku hidżry, czyli emigracji proroka Mahometa z Mekki do Medyny. Było to w 622 lata po narodzinach Chrystusa. - Dlaczego doszło do emigracji? - dršżył nauczyciel. - Prorokowi Mahometowi około 610 roku objawił się anioł Gabriel i oœwiecił go, że nie ma innego Boga oprócz Allacha. Przekazał mu też Koran, naszš œwiętš księgę, którš wyrył w duszy proroka, bo Mahomet nie umiał czytać. Poczštkowo mieszkańcy Mekki, rodzinnego miasta proroka, spokojnie przyjęli jego nauki. Wierzyli przecież w Allacha, tyle że dodawali mu wiele pomniejszych bóstw. Jednak gdy Mahomet kazał im wyrzec się bożków, zaczęli przeœladować proroka i wszystkich muslimów, czyli "poddanych" Bogu. Tak doszło do hidżry. - Bardzo dobrze, Muhammad. Hassan, niektórzy niewierni twierdzš, że pierwsi zwolennicy Mahometa byli dzikusami. Czy to prawda? - Eee... - Chłopak wyrwany do odpowiedzi miał bardzo głupiš minę, ale po chwili się opanował. - Rzeczywiœcie, warunki życia nie sprzyjały rozwojowi cywilizacji. Islam narodził się na terytorium pustynnym, gdzie wody trzeba czasem poszukiwać na głębokoœci 170 metrów. Życie osiadłe można prowadzić jedynie w oazach. Większoœć mieszkańców regionu stanowili koczownicy, którzy nie mieli szansy na stworzenie państwa, cywilizacji ani wielkiej kultury. Jednak nazywanie ich dzikimi to obelga. Wysoko cenili poezję, honor, więŸ rodowš, a kiedy niedługo po œmierci Mahometa w 632 roku podbili Irak, Syrię, Palestynę i Egipt, błyskawicznie przyswoili sobie i rozwinęli kulturę tych krajów. Barbarzyńcom to by się chyba nie udało? - Dziękuję, Hassan. No, Ali, oprzytomniałeœ? To opowiedz o islamskim renesansie. Przysięgam, nie mam pojęcia, skšd znalazłem potrzebnš wiedzę. Może to antykwariusz czuwał nade mnš z daleka? - Od VIII do XIII wieku państwo islamskie stało na najwyższym poziomie w ówczesnym œwiecie. Do jego stolicy, Bagdadu, nawet nie umywały się miasta europejskie. Tłumaczono dzieła filozofów greckich, niektóre z nich tylko dzięki temu przetrwały do dzisiaj. W matematyce wprowadzono cyfry, które œwiat zna obecnie jako arabskie, choć nasi przodkowie importowali je z Indii. Powstawały uczelnie, obserwatoria astronomiczne, biblioteki, szpitale. Ustalenia arabskich uczonych miały wielki wpływ na rozwój myœli europejskiej. Korzystał z nich na przykład Kopernik, lekarzy kształcono z przełożonego na łacinę arabskiego podręcznika. Bez renesansu islamskiego nie byłoby Renesansu w Europie. - No widzisz, jak się skupisz, od razu wszystko pamiętasz... Nauczyciel mówił dalej, ale jego głos stawał się coraz cichszy. Po chwili poczułem, że jest mi zimno. Rozejrzałem się i z ulgš spostrzegłem, że znów jestem w antykwariacie. Goœka też wróciła cała i zdrowa. - Jak panu udało się nas œcišgnšć z powrotem? - zawołała. - To proste. Dziwię się, że dopiero teraz wpadłem na ten pomysł. Napisałem, a następnie przeczytałem opowiadanie, w którym przychodzicie do mnie, by porozmawiać o islamskich terrorystach.

Na poprzedniš stronę

Na głównš stronę