Pierwszy szedł, jak zwykle, Nansen. Zajęty spychaniem na wodę kajaka, usłyszał nagle zduszony krzyk:
- Karabin, prędko!
Odwrócił się błyskawicznie i ujrzał powalonego na ziemię towarzysza. Nad nim stał ogromny niedźwiedź polarny. Johansen ściskał go za gardło i co sił w ramionach odpychał od swej twarzy rozdziawioną paszczę.
Strzelba leżała w futerale na kajaku. Nansen rzucił się po nią. W chwili gdy dłonią dotykał już kolby, odepchnięta gwałtownym ruchem łódź zakołysała się i zaczęła odpływać. Skoczyć do wody i strzelać z kajaka? To trwałoby zbyt długo. Nansen szarpie za kajak, chcąc go przyciągnąć, i słyszy znów zduszony głos:
- Strzelaj, prędzej! Może być za późno!
W tej chwili udało mu się wreszcie wyrwać broń. Odciągnął kurek i strzelił z pozycji siedzącej. Zwierzę runęło na lód. Johansen błyskawicznie poderwał się z ziemi.
- Podkradł się tak cicho - opowiadał po chwili podniecony - że usłyszawszy szelest za sobą myślałem, że to pies. Dopiero jak walnął mnie łapą po głowie, w oczach mi pociemniało i zrozumiałem omyłkę! Za późno. Zwaliłem się jak długi na lód. Chwyciłem go za gardło, ścisnąłem ze wszystkich sił i krzyknąłem. Niedźwiedź osłupiał na moment, potem znów zaatakował. Krzyknąłem po raz drugi. Psy wczepiły mu się w tylne łapy. Odskoczył na moment. Wtedy ty strzeliłeś. Niewiele brakowało, a byłoby już po mnie.
Obaj odetchnęli z ulgą, patrząc na olbrzymie cielsko powalone na lodzie.
Psy odskoczyły od niedźwiedzia. Atakowały go, gdy się ruszał, nieruchomy budził w nich lęk. Wietrzyły tu jakiś podstęp.
Nansen nie ukrywał podziwu dla zimnej krwi towarzysza. Niedźwiedź na szczęście nie zdążył wyrządzić Johansenowi większej krzywdy. Zdarą mu tylko łapą brud z policzka i lekko poranił ręce.
Niedługo czekali obaj na nowe silne przeżycie. Tym razem - radosne. Od lądu dzielił ich już tylko wąski pas wolnego od lodów morza.
Nansen notuje krótko w dzienniku podróży:
Dzień wyjątkowo szczęśliwy. Johansena nie pożarą niedźwiedź, tuż przed nami - Ziemia Obiecana.
Czekało ich jednak jeszcze wiele dni trudów i wiele niebezpieczeństw.
1.Kto jest głównym bohaterem tej opowieści? Postaraj się jak najwięcej dowiedzieć o tym człowieku. 2.Na podstawie tekstu Wyjątkowo szczęśliwy dzień i własnych wiadomości powiedz, jakie niebezpieczeństwa czyhają na odkrywców i podróżników po dzikich krainach. 3.Bohater tej opowieści był badaczem obszarów polarnych - Arktyki. Czy słyszałeś o współczesnym polskim podróżniku i zdobywcy tych terenów? Jeśli nie, postaraj się czegoś o nim dowiedzieć. Możesz spytać dorosłych, . skorzystać z czasopism popularnonaukowych lub Internetu. 4.Powiedz, co znaczy i skąd się wywodzi wyrażenie: Ziemia Obiecana. Jak sądzisz, dlaczego podróżnicy nazwali tak ląd, który dostrzegli na horyzoncie? 5.Zastanów się i wyjaśnij, czym różni się tekst Wyjątkowo szczęśliwy dzień od większości tekstów zamieszczonych w podręczniku. 6.Przeczytaj imiona i nazwisko autorów książki, z której pochodzi ten fragment. Przypomnij sobie, jaką inną ich książkę poznałeś w młodszej klasie. Powiedz, co łączy oba te dzieła. Dowiedz się, na jaki temat napisali oni prawie wszystkie swoje książki.