Antoni Słonimski

O Polsce słabej

Mówią o Polsce silnej. Już dziś liczą sztaby,
Jak ją ziemią okopać, oprzeć na bagnecie.
Lecz ja, wybaczcie, bracia, pragnę Polski słabej,
Ja pragnę Polski słabej, lecz na takim świecie,
Gdzie słabość nie jest winą, gdzie już nie ma warty,
Ryglów u bram i nocą dom bywa otwarty,
gdzie dłoń nieutrudzona okrutnym żelazem
I gdzie granica wita tylko drogowskazem.
1941


1. Przypomnij sobie, jakie wiersze Antoniego Słonimskiego poznałeś w poprzednich latach. Co je łączy z wierszem "O Polsce słabej"? Swoje wnioski zapisz w punktach.
2. Jakie marzenie zostało wyrażone w tym wierszu?
3. Spójrz na datę powstania wiersza. Co działo się na świecie w tym roku? Czy ta wiadomość zmienia wymowę utworu?
4. Ile lat minęło od napisania tego wiersza? Czy marzenie poety spełniło się? Jak sądzisz dlaczego odpowiedź nie może być inna?
5. Czy wydaje ci się, że Antoni Słonimski, pisząc ten wiersz, nie miał świadomości, że za wiele lat ty udzielisz takiej a nie innej odpowiedzi na pytanie zawarte w 4. poleceniu? Po co w ogóle powstają takie utwory? Jak można nazwać ich twórców? Udziel wyczerpującej odpowiedzi. Zanim to zrobisz, zastanów się.
5. Przyjrzyj się wyrazom rymującym się. Czym różni się rym: sztaby słabej od pozostałych rymów?
6. Jak rozumiesz słowa: dłoń nieutrudzona okrutnym żelazem?


Podręcznik 6 klasy

Język polski w szkole

Strona główna