JULIANTUWIM

Zapach szczęścia

Wtedy paloną kawą pachniało w kredensie,
A zimne, świeże mleko, jak lody wanilią.
Kiedy się, mrużąc oczy, orzeszynę trzęsie,
Po gałęziach w olśnieniu pędzi liści milion.

Żywiołem zachłyśnięty, zziajany w rozpędzie,
Ileś pokrzyw posiekał, ile traw stratował!
A kijem obtłukując szyszki i żołędzie
Ileżeś mil po drzewach małpio przecwałował!

I wszystko to w ognistej pamięci dziś błyska,
Ciska się małe, szybkie, gorąco, daleko...
I szczęście pachnie kawą. I chłoniesz je z bliska.
A chłód w pokoju sączy waniliowe mleko.



1."Wtedy" - to znaczy kiedy? O jakim czasie i z jakiej perspektywy mowa w wierszu? w jakim wieku jest postać mówiąca w wierszu? Uzasadnij swoja odpowiedź.

2.Tytuł wiersza brzmi "Zapach szczęścia". Zaproponuj inny, który również odda treści zawarte w utworze.

3.Zastanów się, jakie znaczenie mają występujące w wierszu czasowniki: trzęsie, pędzi, zziajany, posiekał, stratował, obtłukując, przecwałował, ciska się.

4.W kilku zdaniach wytłumacz sens zakończenia wiersza:
"I szczęście pachnie kawą. I chłoniesz je z bliska.
A chłód w pokoju sączy waniliowe mleko."

5.Co dla ciebie jest zapachem szczęścia? Napisz o tym tekst liryczny, czyli wyrażający twoje uczucia. Nie musi to być wiersz.

6.Z jakimi innymi wrażeniami zmysłowymi może kojarzyć się szczęście? Przypomnij sobie wiersz Władysława Broniewskiego poznany w 5 klasie. Pomyśl też, z czym tobie kojarzy się szczęście - z zapachem, dotykiem, smakiem, dźwiękiem, kolorem, a może z czymś zupełnie innym lub wszystkimi tymi wrażeniami łącznie...? Uzasadnij swoją wypowiedź.


Podręcznik 6 klasy

Język polski w szkole

Strona główna