ADAM MICKIEWICZ
CURRICULUM VITAE

  

Dane osobowe

Urodzony

24 grudnia 1798 w Zaosiu koło Nowogródka

Pochodzenie

szlacheckie (zubożała szlachta), ojciec był adwokatem

Narodowość

litewski Polak, od 1832 na emigracji we Francji

Wykształcenie

  • 1807-1815 sześcioklasowe gimnazjum dominikanów w Nowogródku

  • 1815-1819 Uniwersytet Wileński, Wydział Fizyko-Matematyczny, Seminarium Nauczycielskie

  • Stopień naukowy - praca magisterska nieobroniona

    		•

    Doświadczenie zawodowe

  • 1819-1823 Gimnazjum w Kownie (nauczyciel literatury klasycznej i polskiej, łaciny, historii powszechnej i prawa)

  • 1826-1829 (od V 1828 na urlopie) nominalny urzędnik XII klasy w kancelarii generał-gubernatora Moskwy, księcia Dymitra Golicyna

  • 1839-1840 Akademia Lozańska, wykładowca literatury klasycznej

  • 1840-1852 (od 1844 na urlopie) College de France, wykładowca literatury słowiańskiej

  • 1849 założyciel i redaktor naczelny dziennika "Tribune des Peuples"

  • 1852-1855 paryska Biblioteka Arsenału, bibliotekarz

    		•

    Aktywność społeczna

  • 1817-1823 Towarzystwo Filomatów (współzałożyciel, członek władz)

  • 1832-1844, 1851-1855 Towarzystwo Historyczno-Literackie w Paryżu (1841-1844 prezes Wydziału Historycznego)

  • 1832-1855 Towarzystwo Naukowej Pomocy w Paryżu (współzałożyciel, członek kierownictwa)

  • 1833 redaktor w piśmie "Pielgrzym Polski"

  • 1834 organizator Związku Braci Zjednoczonych (luźna i krótkotrwała organizacja mająca na celu religijne odrodzenie emigrantów)

  • 1842-1848 Koło Sprawy Bożej (grupa religijna o cechach sekty skupiona wokół uznanego za proroka, Andrzeja Towiańskiego), zarządzający Kołem, 1846-1848 lider własnego koła

  • 1848 organizator Legionu Włoskiego, jednej z najbardziej udanych polskich inicjatyw podczas Wiosny Ludów

  • 1855 członek Rady i wizytator Szkoły Polskiej w Paryżu

  • 1855 emisariusz polski w Turcji, próba organizacji legionów polskiego żydowskiego

    		•

    Twórczość pisarska

  • 1818 debiut na łamach "Tygodnika Wileńskiego" wierszem Zima miejska

  • 1820 Oda do młodości

  • 1821 Romantyczność

  • 1822 i tom Poezji (głównie Ballady i romanse) uważany za przełomowy moment w historii polskiego romantyzmu

  • 1823 II tom Poezji (części IIi IV Dziadów oraz Grażyna)

  • 1826 Sonety Adama Mickiewicza: Sonety krymskie oraz Sonety zwane odeskimi lub miłosnymi

  • 1828 Konrad Wallenrod

  • 1832 III część Dziadów; Śmierć pułkownika, Reduta Ordona i inne wiersze związane z powstaniem listopadowym; Księgi narodu i pielgrzymstwa polskiego

  • 1834 Pan Tadeusz; tłumaczenie Giaura

  • 1839/1840 liryki tzw. lozańskie

    		•
     

    Inne

    		  

    Mobilność

  • XI 1824 - V 1829  Rosja (Petersburg, Kijów, Odessa, Krym, Moskwa)

  • 1829 - XII 1830 Europa Zachodnia (Niemcy, Czechy, Szwajcaria, Włochy)

  • VIII 1831 nieudana wyprawa do powstańczej Warszawy (Włochy, Szwajcaria, Francja, Niemcy, Wielkopolska)

    		•

    Stan rodzinny

    Żona, Celina (poślubiona 1834, zmarła 1855), sześcioro dzieci
    Największa miłość - Maria, zwana Marylą, Wereszczakówna (od 1821 po mężu - Puttkamerowa), burzliwe uczucie w latach 1821-1823

    Referencje

    Adam Jerzy ks. Czartoryski, Fryderyk Chopin, James Fenimore Cooper, Michał Czajkowski (Sadyk Pasza), Ignacy Domeyko, Johann Wolfgang Goethe, Joachim Lelewel, Julian Ursyn Niemcewicz, Aleksander Puszkin, George Sand

    Kary, nagrody

    1824 "za szerzenie polskiego nacjonalizmu" skazany w trybie administracyjnym na zatrudnienie "w dalekich od Polski guberniach"

    Zmarł 26 listopada 1855 w Konstantynopolu